Mini tartaletki

Wszystko razem do miski i porządne zagniecenie. Najpierw idzie troche opornie, ale potem pod wpływem ciepła dłoni masło się roztapia i ciasto pięknie współpracuje. Wyrabiać trzeba z pięć do siedmiu minut żeby trochę gluten rozruszać. 

Kiedy ciasto jest sprężyście gotowe - w kulkę, do woreczka i do lodówki na co najmniej pół godziny. Z jednej strony nabierze elastyczności, a zrugiej - z chłodnym lepiej się pracuje. 

Otwory w foremce nieznacznie nacieram masłem - pędzelek albo kawałek ręcznika papierowego niewątpliwi są niezwykle wówczas użyteczne, acz palcami też można.

Ciasto jest dość tłuste i mocno lepi się do wałka. Dlatego zamiast podsypywać mąką i psuć konsystencję - wałkuję je między dwoma arkuszami papieru do pieczenia. Dokładnie tak jak tutaj. Powinno mieć ze 3-4 milimetry grubości, ale wiadomo, że nikt z suwmiarką nie gotuje. Trzeba wyczuć. Za cienkie będzie się rwało przy układaniu w foremce, za grube nie wystarczy by wypełnić wszystkie.

Teraz już tylko wystarczy wykroić krążki - trochę większe niż otwory - 6 cm będzie idealnie i delikatnie umieścić je w foremce tak by przylgnęły doń szczelnie. Dno ciasta trzeba nakłuć widelcem - żeby się nie wybrzuszyło.

I to wszystko ziuu blenderem. Do tartaletek, a na górę ćwiartki mini pomidorków i kuleczek mini mozaralli.

Nadzienie drugie referuje do smaków carpaccio z buraka. Jest:

• 1 duży upieczony burak - w całości, ze skórą pakuję w folię aluminiową i piekę około godziny. Wiadomo, że dla jednego buraka nie palę tyle w piecu, ale można go wrzucić gdzieś z boczku przy pieczeniu tartaletek czy innego dobra. 
•  garść ugotowanej ciecierzycy - bardziej dla zagęszczenia konsystencji niż dla smaku
• kapka pikanterii - to może być ciut ostrej papryki, świeża chilli albo kilka kropli sosu w stylu tabasco - nie chodzi o to żeby wypalało gardło - ma tylko trochę podkręcić smak
• 2 łyżki oliwy
• szczypta soli

Tu kolejne ziuuu blenderem + listki świeżej bazylii i pociachany na kawałki ser typu parmezanowego.

Nadzienie trzecie już na Wjeździe wystąpiło, ale jest tak dobre, że warto je powtarzać. 

• kubeczek serka ricotta - alternatywnie może być dowolny w stylu almette, philadelfia czy bieluch
• 1 łyżka świeżo startego chrzanu lub 2-3 słoikowego -  w zależności od ostrości
• garść posiekanego koperku
• szczypta soli

Wszystko razem dokładnie zmieszane i na górę po kawałeczku wędzonego łososia czy innej wędzonej ryby. 

Rach-ciach i na stół pełen innych dobroci. Robię tak, że tego nadzienia przygotowuję więcej - do miseczek i jest świetny dip do wszystkiego co chrupie :)