Sarnina bourguignon

Oprócz mięsa jest jeszcze:

• cebula
• marchewka
• kawałek boczku wędzonego - ok. 200 gramów
• pół puszki posiekanych pomidorów
• 2 łyżki mąki pszennej
• pół szklanki rosołu, albo innego bulionu
• szklanka czerwonego wytrawnego wina
• kilka pieczarek
• sól

Na patelni obsmażyłem kawałki mięsa po czym chwilowo poszły w odstawkę. Na tej samej patelni kilka minut podsmażyłem pociachane na drobno marchewkę i cebulę, dorzuciłem pokrojone - w ćwiartki pieczarki i na większe kawałki boczek, posmażyłem jeszcze chwilę, dodałem resztę marynaty, mąkę, dolałem wino - dokładnie zamieszałem żeby mąka rozeszła się równo - dodałem pomidory, posoliłem, wlałem rosół, wrzuciłem obsmażone mieso i pobulgotałem całość przez 2-3 minuty. Potem przelałem do żaroodpornego, przykryłem i wsadziłem do pieca - 140 stopni. Leżało tam prawie 4 godziny. Potem ściągnąłem pokrywkę i piekłem tak jeszcze pół godziny celem zgęstnienia sosu.

A jak już - tak mniej więcej w połowie pieczenia - pachniało nieprzyzwoicie obłędnie - wiedziałem, że muszą do tego być placki ziemniaczane. Takie mocno przysmażone, lubieżnie chrupiące... 

Podając sypnąłem jeszcze świeżą pietruszką i rzeżuchą i zielonym groszkiem i w ogóle wiosna pełną gębą

Ta metoda doskonale sprawdzi się i z dzikiem i jeleniem, choć może to nie najlepszy pomysł na comber czy schab, które są z natury chude i lepiej nadają się do szybkiego smażenia. Do każdego rodzaju trzeba dostosować długość pieczenia, ale siłą takiego przyrządzenia jest to że choćby leżało w piecu i dwie godziny za długo - zrobi to mięsu tyulko dobrze.